Legal & General discussieert met kernrelaties over transparantie

Afsluitprovisie

Tijdens de discussiebijeenkomst gaven de aanwezige assurantieadviseurs aan begrip te hebben voor de wens om te komen tot een grotere spreiding van de huidige afsluitprovisie over de volledige looptijd van financiële diensten. Wel stelden de aanwezigen dat uitgangspunt hierbij moet zijn dat de beloning die in enige periode wordt ontvangen, moet corresponderen met de werkzaamheden die in die periode worden verricht. Ook Niels Mourits gaf aan dit standpunt te delen. Niels Mourits: “Voor koopsommen en hypotheken betekent dit dat de provisie nog steeds voor het grootste deel aan het begin van de financiële transactie dient te worden betaald. Immers in die periode vinden de meeste werkzaamheden plaats”. Wel gaf Niels Mourits aan zich te kunnen voorstellen dat er een verschil wordt gemaakt in de relatie aanbieder en bemiddelaar enerzijds en aanbieder en consument anderzijds. Waar in de relatie aanbieder en bemiddelaar de beloning plaatsvindt in de verhouding naar tijd waarin de prestatie geleverd wordt, zou in de relatie aanbieder en consument de totale kosten, dus ook de kosten van de aanbieder, over de volledige looptijd van de verzekering gespreid kunnen worden. Niels Mourits: “Op deze wijze voorkom je dat adviseurs en bemiddelaars in financiële problemen komen en doe je toch recht aan een verdergaande versterking van de positie van de consument”.

 

Transparantie

In het kader van de discussies over transparantie hield Arno Dolders een pleidooi voor een keuzesysteem. Een systeem waarbij cliënten bij wet het recht krijgen om bij het aangaan van een relatie met een adviseur of bemiddelaar te kiezen voor beloning op basis van declaratie of op basis van provisie. Arno Dolders: “In dit systeem kunnen klanten zelf kiezen. Ik denk dat de meeste klanten in het begin zullen kiezen voor provisie. Dat zijn ze gewend. Op het moment dat de klant daarvoor uitdrukkelijk kiest, heeft deze later geen recht van spreken meer door te stellen dat de provisie te hoog is. Daar heeft hij dan zelf voor gekozen. Op den duur zullen consumenten vanzelf meer kiezen voor declaratie. Binnen dit systeem zorg je voor een geleidelijke overgang en doe je recht aan de wens om de consument meer keuzen te geven op het gebied van de beloning van zijn adviseur of bemiddelaar”.

Niels Mourits gaf aan dat de NVA zich sterk maakt voor de concurrentiepositie van het intermediair. Niels Mourits: “Het kan en mag niet zo zijn dat het intermediair haar beloning volledig moet openbaren en bijvoorbeeld banken niet. Ik zie de advertentie van de banken al voor me: “Hier geen advieskosten”. Dat is natuurlijk onzin en mag nooit gebeuren. Wanneer ik luister naar de politiek wil men meer openheid over de kosten. Daarbij gaat het niet alleen om de totale kosten. Deze zijn op dit moment al te vinden in de financiële bijsluiter. Ik proef dat de politiek meer inzicht wil hebben in, wat ik maar noem, de verkoop en distributiekosten. Wat mij betreft hoeft dit geen bezwaar te zijn. Mits dit maar geldt voor alle spelers in het financiële veld. Dus ook voor banken, loondienstorganisaties en direct writers”.

 

Arno Dolders gaf aan dat wat hem betreft het administratief geen probleem is om binnen de totale kosten van de financiële dienst de kosten per productsoort voor verkoop- en distributiekosten te specificeren. Arno Dolders: “Wil de politiek dat, dan krijgt de politiek die informatie. Ik vraag mij wel af of de consument hier nu echt op zit te wachten. En ook of het voor de toezichthouder allemaal te controleren valt. Als ik zie hoeveel discussies er al zijn rondom de toch in detail uitgewerkte financiële bijsluiter dan houd ik mijn hart vast voor de discussies die gaan ontstaan over de vraag wat verkoop en distributiekosten zijn”.

 

“Ik denk”, aldus Arno Dolders, “dat het de consument toch uiteindelijk gaat om de einduitkomst. Stel nu dat er twee producten zijn die tegen dezelfde premie gesloten kunnen worden. Eén met een prognosekapitaal op einddatum van € 40.000,- met verkoop- en distributiekosten van

€ 3.000,-. En het andere product met een prognosekapitaal van € 50.000,- maar met verkoop- en distributiekosten van € 6.000,-. Op dat moment weet ik wel welk product de consument kiest”.