In een Kifid uitspraak wordt ingegaan op de rol van een assurantietussenpersoon bij het omzetten van een beleggingsverzekering naar een bankspaarproduct. De beleggingsverzekering met een lijfrenteclausule viel onder het fiscale regime van de pre-Brede Herwaardering. Bij het oversluiten van deze verzekering naar een bankspaarproduct is dit fiscale regime komen te vervallen.

Consumenten hebben een nieuwe woning gekocht en willen hun oude woning verhuren. De Bank heeft het verzoek tot verhuur geweigerd. In de voorwaarden is een verbod tot verhuur opgenomen. De Commissie oordeelt dat het in beginsel aan de Bank is of zij deze toestemming verleent. Dit behoort tot haar beleidsvrijheid. Zij kan de toestemming dan ook weigeren.

Dient de Bank aan Consumenten een negatieve rente op een hypothecaire geldlening te rekenen en dus feitelijk rente aan Consumenten te betalen? De overeenkomst tussen partijen bepaalt dat Consumenten een rentepercentage gelijk aan het CHF LIBOR tarief, vermeerderd met een opslag van 0,7%, dienen te betalen, zonder ondergrens en zonder voorziening voor een scenario van negatieve rente. De Bank heeft onvoldoende onderbouwd dat het vergoeden van negatieve rente strijdig is met de aard van de overeenkomst.

Kifid heeft een uitspraak gedaan over een woonlastenbeschermer. Consument heeft een woonlastenbeschermer gesloten bij Verzekeraar. Hij is als onderhoudsschilder vier jaar op rij bij dezelfde werkgever ontslagen in de wintermaanden na het sluiten van een beëindigingsovereenkomst met wederzijds goedvinden. Verzekeraar wijst de vierde claim van Consument af met een beroep op een uitsluiting voor seizoenswerk.

De reikwijdte van de zorgplicht van een adviseur hangt af van de omstandigheden van het geval. Hierbij is onder meer van belang of de adviseur enkel provisie ontvangt voor het afsluiten van de verzekering of tevens een doorlopende jaarlijkse provisie. In het laatste geval mag van de adviseur verwacht worden dat hij ook diensten verricht voor de door hem ontvangen (periodieke) vergoeding. Nu in het onderhavige geval geen sprake is van een doorlopende provisie, doch uitsluitend van een provisie voor het afsluiten van de verzekering, kan van Adviseur in een geval als het onderhavige niet worden verwacht dat hij bij elke wetswijziging nagaat of deze relevant is voor Consument en, indien dit het geval is, Consument hierover informeert.

Consument is - na advies van de tussenpersoon - in 2012 een bankspaarhypotheek aangegaan. In 2014 is gebleken dat hij niet is geïnformeerd over de belastingheffing aan het einde van de looptijd van de lening. De tussenpersoon dient de door Consument te lijden schade, rekening houdend met de omstandigheden en vast te stellen naar redelijkheid, te vergoeden.

In een Kifid uitspraak wordt een consument in het ongelijk gesteld. Consument heeft zich erover beklaagd dat de geldverstrekker hem niet heeft gewaarschuwd dat, indien hij zijn lening niet voor een bepaalde datum zou aflossen, als vergelijkingsrente niet het 12-jaarstarief maar het 10-jaarstarief zou worden gehanteerd, waardoor de boete hoger zou uitvallen.

Consument doet zijn beklag dat hij er niet op bedacht hoefde te zijn dat de definitieve aflossingsnota hoger zou zijn dan de pro forma aflossingsnota. De Commissie is van oordeel dat in de gegeven omstandigheden Consument op zichzelf niet bedacht hoefde te zijn op het indicatieve karakter van een pro forma aflossingsnota. Omdat Consument zich echter liet bijstaan door een adviseur, wordt de kennis die de adviseur wordt verondersteld te hebben, aan Consument toegedicht. De Commissie wijst de vordering van Consument af.

Mede naar aanleiding van vragen van de Consumentenbond wil de Geschillencommissie van Kifid haar voornemen inzake de uitspraken over beleggingsverzekeringen graag verduidelijken.

Een huiseigenaar heeft bij de bank een hypothecaire geldlening afgesloten voor de financiering van een woning. Op grond van de hypotheekakte mag consument ('klager' bij Kifid) de woning niet zonder schriftelijke toestemming van de bank verhuren. Op een gegeven moment heeft de eigenaar aan de bank om toestemming verzocht om de woning te verhuren. De bank heeft dit verzoek tot verhuur afgewezen.