Keuzevrijheid tussen huur en koop
Keuzevrijheid tussen huren en kopen moet uitgangspunt van het beleid worden. In het huidige systeem wordt eigenwoningbezit door de overheid gestimuleerd. Op de lange termijn moet financiële ondersteuning van de woningvraag geen onderscheid maken tussen huren of kopen en volgens de raad alleen gericht zijn op huishoudens met de laagste inkomens. Hiervoor moet het fiscale stelsel aangepast worden, waarbij zowel de hypotheekrenteaftrek als het toeslagenstelsel opgaan in een nieuwe eigendomsneutrale vraagondersteuning, waarbij de inkomenseffecten van beide maatregelen via het algemene systeem van belastingheffing kunnen worden gerepareerd.

De politiek doet er verstandig aan om snel duidelijkheid te verschaffen hoe het stelsel er in de toekomst uitziet. Als genoeg tijd wordt genomen om de benodigde transitie volgens een vooraf vastgesteld pad uit te voeren, neem je de onzekerheid over toekomstige schoksgewijze ingrepen weg bij bouwers en burgers. Mensen kunnen daardoor beter hun eigen toekomst plannen.

Regionalisering
De raad pleit er ook voor om in het beleid meer rekening te houden met regionale verschillen op de woningmarkt. Er is niet één markt maar een archipel van regionale markten. Zowel de woningvraag als de huizenprijzen verschillen sterk tussen regio’s of tussen stad en dorp. Huurtoeslag, inkomensgrens en liberalisatiegrens, die op dit moment voor heel Nederland gelden, zouden volgens de raad per regio moeten kunnen verschillen. Regionaal maatwerk is nodig om vraag en aanbod optimaal bij elkaar te brengen. De raad beveelt aan om de provincie meer bevoegdheden te geven om het regionale woonbeleid te toetsen.

Download advies:"Wonen in verandering, over flexiblisering en regionalisering in het woonbeleid" (pdf, 98 pagina's)

Bron: Raad voor de leefomgeving en infrastructuur (Rli)