Investeringshorizon eigenaar-bewoners

Het EIB stelt dat de investeringshorizon en rendementseisen die de consument geacht wordt te hanteren niet realistisch zijn. Volgens het EIB wordt er door het PBL, ten onrechte, alleen uitgegaan van financieringskosten in hun berekening, zonder daarbij rekening te houden met risicopremies en andere rendementseisen. Het EIB vindt dit optimistisch voor de gehanteerde investeringshorizon van 15 jaar, en onrealistisch voor de investeringshorizon 30 jaar.

Het PBL gaat in haar berekeningen niet uit van een klassieke investeringsbeslissing, waarbij rekening wordt gehouden met risicopremies en beoogde rendementen, maar van een woonlastenbenadering. Hierbij is het uitgangspunt dat bij een investering in verduurzaming de maandelijkse financieringslasten daarvan voor huishoudens niet hoger zijn dan de besparingen op de energierekening. Daarbij wordt voor bouwkundige aanpassingen een termijn van 30 jaar, vergelijkbaar met die bij de hypotheekfinanciering, niet als onrealistisch gezien.

Energielabel

Bij zowel koop- als huurwoningen is het aandeel woningen met een gunstig energielabel toegenomen en het aandeel met een onzuinig label sterk gedaald. Daarmee samenhangend is ook het energieverbruik gedaald. Woningeigenaren hebben meestal meerdere redenen om te investeren in energiebesparende maatregelen. Meest genoemd wordt dat de investering zich terugverdient door een lagere energierekening (64%), dat de maatregel ook nodig was vanwege onderhoud (63%), het verbeteren van het wooncomfort (56%) en het milieu (51%).

De interesse in verdere verduurzaming blijkt uit de bestaande voornemens tot het (nog) beter isoleren van de woning en tot de inzet van hernieuwbare energie en/of alternatieven voor de traditionele CV-ketel.

Bron: Rijksoverheid