De AFM heeft 27 dossiers van DSB onderzocht uit de periode van 1 januari tot 10 juni 2009, waarin DSB naast een consumptief krediet tevens een kredietbeschermingsverzekering heeft geadviseerd, zoals een AOV, een werkloosheidsverzekering of een ORV. De AFM heeft geconstateerd dat DSB in verschillende gevallen voorafgaand aan de advisering van de kredietbeschermers, onvoldoende informatie heeft ingewonnen over de financiële positie, doelstellingen, risicobereidheid en kennis en ervaring van de cliënt. DSB heeft haar advies bovendien niet gebaseerd op deze informatie die zij had moeten inwinnen. In sommige gevallen heeft DSB haar advies evenmin gebaseerd op relevante informatie waarover zij wel beschikte.

DSB betrok in haar advies dat de cliënt in het verleden al maatregelen had getroffen ter bescherming van de financiële positie bij arbeidsongeschiktheid (4 dossiers), werkloosheid (4 dossiers) of overlijden (22 dossiers). DSB stelde in die dossiers dat de maatregelen voldoende, of juist onvoldoende waren. DSB inventariseerde echter niet welke maatregelen waren getroffen, en wat die maatregelen inhielden. Ook wanneer DSB in het dossier aangaf dat er in het verleden geen maatregelen waren getroffen voor arbeidsongeschiktheid (4 dossiers) of werkloosheid (3 dossiers), en dat het nieuwe krediet onvoldoende was afgedekt, liet DSB na om dat oordeel op de benodigde informatie te baseren.

DSB heeft in verschillende dossiers over de looptijd van een AOV (5 dossiers), een werkloosheidsverzekering (5 dossiers) of een ORV (11 dossiers) geadviseerd, zonder het advies over de looptijd op de benodigde informatie te baseren. Ook het advies van DSB over de hoogte van een AOV (8 dossiers), een werkloosheidsverzekering (8 dossiers) of een ORV (3 dossiers), is niet op de benodigde informatie gebaseerd.

In 18 dossiers heeft DSB geadviseerd om de verzekering te betalen door middel van een eenmalige koopsom. Niet blijkt dat DSB informatie heeft ingewonnen over de voorkeur van de cliënt voor een koopsomverzekering (met verhoging van de schuldpositie), of een verzekering met maandelijkse premiebetaling. Evenmin is de kennis en ervaring van de consument op dit punt ingewonnen.

In 1 dossier heeft DSB geconstateerd dat de nieuwe kredietlast in geval van werkloosheid voldoende was afgedekt, en heeft zij niettemin geadviseerd om een werkloosheidsverzekering af te sluiten. In 6 dossiers is een overlijdensrisico geadviseerd aan een alleenstaande, zonder dat DSB is nagegaan of de betreffende cliënten in hun positie wel prijs stellen op verzekering van dit risico. Voorts had de cliënt in 3 dossiers aangegeven tevreden te zijn over de restschuld bij overlijden, en heeft DSB niettemin een overlijdensrisicoverzekering geadviseerd. DSB had op dit punt nadere informatie moeten inwinnen om haar advies op te baseren.

DSB heeft hiernaast in 25 dossiers onvoldoende informatie ingewonnen over vermogensbestanddelen waarover de cliënt beschikken (anders dan de eigen woning) die zouden kunnen worden aangesproken bij inkomensverlies door arbeidsongeschiktheid, werkloosheid of overlijden. In geen van de dossiers is DSB nagegaan of het aannemelijk is dat zich in de voorzienbare toekomst levensgebeurtenissen zullen voordoen die invloed hebben op de financiële positie van de cliënten (bijvoorbeeld kinderwensen, het starten van een eigen onderneming of het kopen van een huis). In dossiers waarin de partner parttime werkt (9 dossiers), is DSB niet nagegaan of de partner in staat en bereid is om meer te gaan werken bij inkomensverlies door arbeidsongeschiktheid, werkloosheid of overlijden.

In geen van de onderzochte dossiers heeft DSB voldoende informatie ingewonnen over de kennis en ervaring van de cliënt met betrekking tot kredietbeschermingsverzekeringen.

Hiermee heeft DSB artikel 4:23, lid 1, van de Wft overtreden. Deze wet verplicht financiële ondernemingen die een cliënt adviseren onder meer om in het belang van de cliënt en voor zover redelijkerwijs relevant voor het advies, informatie in te winnen over de financiële positie, kennis, ervaring, doelstellingen en risicobereidheid van de cliënt. De financiële onderneming dient er zorg voor te dragen dat het advies, voor zover redelijkerwijs mogelijk, mede is gebaseerd op de in te winnen informatie.

DSB is op 19 oktober 2009 failliet verklaard. De AFM legt de boete op omdat de begane overtredingen dateren uit de periode van 1 januari 2009 tot 10 juni 2009, toen DSB nog als financieel dienstverlener actief was.

Bron: AFM, 09-02-2010